هند: افغانستان تحت حاکمیت طالبان نمی‌تواند از بندر چابهار استفاده کند

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، مقامات هندی اعلام کردند افغانستان تحت حاکمیت طالبان بخشی از گروه چهارجانبه هند، ایران و ازبکستان برای استفاده از بندر چابهار در جنوب شرق ایران نخواهد بود.

به گزارش گروه جهان خبرگزاری آنا، هند، ایران و ازبکستان قرار است در سال جاری برای بررسی مسائل پیش روی پروژه کریدور بین‌المللی شمال و جنوب با یکدیگر دیدار کنند.

کریدور ۷ هزار و ۲۰۰ کیلومتری شمال و جنوب طرح بزرگ هند برای کاهش زمان تجارت با اروپا و ورود به بازار آسیای مرکزی است. این پروژه شامل هزاران کیلومتر جاده از بندر چابهار در جنوب، عبور از آذربایجان در شمال و به سمت روسیه و سپس اروپا می‌شود.

مقامات در وزارت امور خارجه هند اعلام کردند اگرچه این کریدور همچنان برای هند در اولویت است اما در مذاکرات بندر چابهار، افغانستان حضور نخواهد داشت.

ماه گذشته هند پیشنهاد تشکیل گروه کاری چهارجانبه با حضور ایران، هند، افغانستان و ازبکستان را مطرح کرده بود تا در مورداستفاده مشترک از بندر چابهار گفت‌وگو شود.

تأثیر فوری

دولت افغانستان یک عامل مهم در مذاکرات بود زیرا هدف از ایجاد مسیر چندجانبه تجاری از سوی هند و ایران دستیابی افغانستان به مسیر تجاری آزاد بدون وابستگی به پاکستان بود. حال عدم حضور افغانستان در این پروژه ارسال کالا از چابهار به افغانستان را متوقف خواهد کرد.

تنش‌های دائم دیپلماتیک با پاکستان از یک‌سو و هند و افغانستان از سوی دیگر سبب شد تا اسلام‌آباد دسترسی دهلی و کابل به یکدیگر را از طریق خاک خود محدود کند.

یک مقام ارشد در وزارت خارجه هند گفت: قرار بود کریدور بین‌المللی حمل‌ونقل شمال و جنوب مسیری شود تا افغانستان به‌وسیله آن به تجارت با جهان بپردازد و کالاهای هند نیز بدون مشکل به این کشور ارسال شود.

یک مقام ارشد دیگر در وزارت بازرگانی هند در این خصوص گفت: حذف افغانستان از پروژه چندجانبه به این معنی است که تلاش‌های هند برای دستیابی به بازارهای بزرگ کشورهای مشترک‌المنافع به‌کندی پیش خواهد رفت.

وی افزود: این گروه از کشورهای شوروی سابق که در شرق اروپا و آسیای مرکزی گسترش یافته‌اند، اغلب روابط نزدیکی با غرب دارند و واردات خود را از چین به‌طور فزاینده‌ای افزایش داده‌اند. هشت ملت از ۹ کشور مشترک‌المنافع به همراه عمان، سوریه و بلغارستان به کریدور بین‌المللی حمل‌ونقل شمال و جنوب پیوسته‌اند.

عمده صادرات به این منطقه دارو، ماشین‌آلات، قهوه، چای و ادویه‌جات است. کشورهای منطقه به‌عنوان بازارها با دسترسی محدود شناخته می‌شوند و تأمین‌کنندگان بالقوه انرژی و مواد معدنی برای هند هستند.

پیشرفت کم

کریدور بین‌المللی حمل‌ونقل شمال و جنوب همچنین نقش مهمی در برنامه ژئوپلیتیک هند برای گسترش نفوذ در منطقه آسیای میانه دارد، جایی که کشورها به‌صورت سنتی با دهلی‌نو دوست بوده‌اند.

از طریق این مسیر حمل‌ونقل، صادرات هند به دلیل هزینه کمتر و زمان تحویل کمتر از مزیت رقابتی قابل‌توجهی برخوردار می‌شود. بااین‌حال، پس از چهار سال از راه‌اندازی، پیشرفت آن کم بوده است. طبق گزارش فدراسیون انجمن‌های حمل‌ونقل در هند، استفاده از این کریدور باعث شده است که متوسط زمان حمل‌ونقل کانتینرهای باری بین بمبئی و سن‌پترزبورگ روسیه از ۳۵-۴۰ روز به ۲۰-۲۲ روز کاهش یابد.

مذاکرات در مورد این مسیر جدید در سال ۲۰۰۰ آغاز شد و توافق اولیه در سال ۲۰۰۳ به امضای کشورها رسید. استفاده آزمایشی از این مسیر برای اولین با در سال ۲۰۱۴ با موفقیت انجام شد.

کریدور بین‌المللی شمال و جنوب یک مسیر راهبردی است

کریدور بین‌المللی شمال-جنوب از مسیرهای راهبردی در نیم‌کره شرقی جهان است.

موقعیت استراتژیک، ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک ایران موردتوجه کشورهای بزرگ جهان بوده و هست. موقعیت مناسب ریلی و جاده‌ای و دسترسی ایران به سواحل طولانی در خلیج‌فارس، دریای عمان، دریای مکران، سواحل دریای خزر در سال‌های اخیر بسیار موردتوجه تولیدکنندگان بزرگ اقتصادی جهان بوده است.

موافقت‌نامه کریدور حمل‌ونقل بین‌المللی شمال - جنوب در شهریورماه ۱۳۷۹ در سن‌پترزبورگ به امضای وزرای حمل‌ونقل سه کشور ایران، هند و روسیه رسید.

کریدور شمال - جنوب مهم‌ترین حلقه تجارت بین آسیا و اروپا است که در مقایسه با مسیرهای سنتی ازنظر مسافت و زمان تا ۴۰ درصد کوتاه‌تر و ازنظر هزینه تا ۳۰ درصد ارزان‌تر است. این کریدور یکی از مسیرهای مهم ترانزیتی در آسیای میانه است و کشورهای در مسیر این راه‌گذر هر یک با تشکیل اتحادیه و انعقاد قراردادهای همکاری در رقابتی همه‌جانبه به توسعه و تجهیز بنادر، جاده‌ها، پایانه و مسیرهای ریلی خود می‌پردازند.

این کریدور ارتباط ترانزیتی کشورهای شمال اروپا و روسیه از طریق ایران و دریای خزر به کشورهای حوزه اقیانوس هند، خلیج‌فارس و جنوب آسیا برقرار می‌سازد. در این میان اتصال خلیج عمان و بندر چابهار در ساحل شرق دریای مکران یا دریای عرب به‌عنوان بندری استراتژیک به این راه‌گذر در مبادله کالا به شرق کشور و همسایه‌های شرقی و آسیای میانه نقش مهمی ایفا خواهد کرد.

در صورت فعال شدن تمام حلقه‌های این زنجیره، انتقال کانتینر از بندر بمبئی به مسکو حدود یک ماه زمان نیاز دارد درحالی‌که ترانزیت کانتینری مشابه از طریق دریای بالتیک افزایش ۲۰ درصدی هزینه حمل‌ونقل را در پی دارد.

انتهای پیام/4106/